ବଧୂଲି ରାଧା

କଳା ମେଘ ଦେଖି

ମୟୁର ନାଚୁଛି

ସମୀର ଗାଉଛି 

ମେଘ ମହ୍ଲାର 

ପ୍ରେମ ସାଗରରେ 

ଲହରୀ ଖେଳୁଛି 

ଆସ ଆସ ସଖୀ

ସ୍ନାହାନ କରିବା ଚାଲ ।

ଚୁପି ଚୁପି କିଏ

କାନେ ମୋର କହେ

ବନ୍ଧୁ ହେ ତମେ 

ଶୁଅନାହିଁ, ଶୁଅନାହିଁ

ଏ ରାତି ମହକ

ଅନ୍ଧାର କୁହୁକ

ଆଉ କେବେ ଥରେ

ଆସିବ ନାହିଁ ।

ପ୍ରିୟାର ପରଶ

ପ୍ରୀତି ରଂଗରସ

ସବୁବେଳେ ଝୁରେ ମନ

ଆଦିମ ତୃଷ୍ଣାର

ଅବ୍ୟକ୍ତ ସେ ଜ୍ୱାଳା

ଅବ୍ୟକ୍ତ ତା'ର ଦହନ ।

ଆସ ଆସ ସଖୀ

ଭିଜିଯିବା ଆମେ

ପ୍ରୀତିରଙ୍ଗ ରସେ

ମାନିବାନି କା'ର ବାଧା

ଲୋଟିଯିବ ତମେ

ମୋର ବକ୍ଷଦେଶେ

ହେ ମୋର ବଧୂଲି ରାଧା ।