ବାୟୁ

ପଞ୍ଚଭୂତେ ସାର ବାୟୁ ମହାବର

ନିରନ୍ତର ବହୁ ଥାଇ 

ଜୀବ ଜଗତକୁ ଶୀତଳତା ଦେଇ

ତୃପ୍ତ କରିଥାଏ ସେହି l

ପ୍ରୀତିର ପରଶ ବାଣ୍ଟି ଥାଏ ସିଏ

ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସତ୍ତା ପରି 

ସବୁ ସ୍ଥାନେ ସିଏ ପହଞ୍ଚିଥାଏ

ଉପକାରୀ ବନ୍ଧୁ ପରି l

ଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସରେ ବହୁ ଥାଏ ନୀତି

ଜୀବନ ପରି କା ତହିଁ 

ବାୟୁ ନ ଚଳିଲେ ଜୀବନ ଯେ ଶେଷ

ପୁରି ଯାଏ ବେଳ ଯହିଁ l

ବାୟୁମଣ୍ଡଳରୁ ବାରିଦର ସୃଷ୍ଟି

ଜଳ ବାୟୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ 

ବୃଷ୍ଟି ଜଳ ଧାରେ କୃଷକ ଉଚ୍ଚନ

ନାଚି ଯାଏ ତନୁ ପ୍ରାଣ l

ବର୍ଷା ସାଥିରେ ବତାଶ ବହିଲେ

ଅଣଚାଷ ବେଗ ହୋଇ 

ପ୍ରଳୟ ଆସଇ ସୃଷ୍ଟିକୁ ବିନାଶି

ଭୟଙ୍କର ରୂପ ନେଇ l

ବାୟୁ ହେତୁ ଜାନ ଚାଲୁ ଥାଏ ନୀତି

ଦୂର ଯାତ୍ରା ହୁଏ ସାଧ୍ୟ 

ବିମାନ ଉଡଇ ଆକାଶ ମାର୍ଗରେ

ହୋଇ ଅଛି ଜ୍ଞାତ ବୋଧ l