ବାରାଙ୍ଗନା

ପୁରାଙ୍ଗନା ଅବା ବାରାଙ୍ଗନା ନାମେ

ସଜେଇ ଦେଇଛି ଏ' ମଣିଷ ଜାତି ,

ଧନ୍ୟ ସରକାର ଧନ୍ୟରେ ମଣିଷ

ଆଉ କିଛି ଦିବସ ଅଛି କି ବାକି ?

ତା ' ଜୀବନ ଦୁଃଖ କେହି କେତେବେଳେ

ଥରଟେ ଭାବନ୍ତ ଯଦିରେ ବସି ,

ଏଭଳି ଦିବସ ପାଳନ ନକରି

ପୂଜାରିଣୀ ଭାବି ହୁଅନ୍ତ ଖୁସି ।

ବାରାଙ୍ଗନା ବୋଲି ଉପାଧି ଦେଇଛ

ହସି ହସି ସ୍ଵିକାରିଛି ସେ ନାରୀ ,

ଘାଟ ପୂଜା ଠାରୁ ଦୁର୍ଗା ପୂଜା ଯାଏଁ

ତା' ଘରର ମାଟି ଅତି ଜରୁରୀ ।

ମାଟି ଯଦି ପୁଣ୍ୟ ପବିତ୍ର ହୋଇଲା

ସେ' କାହିଁ ପାପିନୀ ଆଖ୍ୟା ପାଇଲା ,

ଇଚ୍ଛା ହେଉ କି ଅସୂୟାରେ ହେଉ

ବେଶ୍ୟା ବୋଲି ଡାକ ନାମ ରହିଲା ।

ଦେହର କ୍ଷୁଧା କୁ ମେଣ୍ଟାଇବା ପାଇଁ

ପୁରୁଷ ତ ଧାଏଁ ବେଶ୍ୟା ଘରକୁ ,

ତା' ଅଗଣା ମାଟି ପବିତ୍ର ହୋଇଲେ

କଳଙ୍କିତ କିଏ କଲା ତାହାକୁ ?

ଧୋବା ଯଦି ଆମ ଲୁଗା କାଚି ଦିଏ

ସେ ଲୁଗା ପବିତ୍ର ବୋଲି ଜାଣିବା ,

ମା ଦୁର୍ଗା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣିକା ମାଟିକୁ

ବାରାଙ୍ଗନା ବୋଲି କାହିଁ ମଣିବା ?

ଜନନୀ , ଭଗିନୀ , ସୋହାଗିନୀ ଭାବି

ଟିକିଏ ସ୍ନେହରେ ହାତ ବଢ଼େଇ ,

ନର୍କ ଯନ୍ତ୍ରଣାରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିକି

ସୁପଥେ ନେବାନି କିଆଁ କଢ଼େଇ ।