ବାପା
ବାପା
କଂସାଏ ପଖାଳ ଖାଇ
ବିରିୟାନିର ହସ ହସିପାରୁଥିବା
ମଣିଷଟା ବୋଧେ ବାପା
ଆଉ ବିରିୟାନି ଖାଇ ବି
ଖୋଲା ହସଟେ ହସି ପାରୁନଥିବା
ମଣିଷଟା ବୋଧେ ମୁଁ
ଗାଆଁରୁ ଆସନ୍ତି ବାପା
ଅନୁସରଣ କରି ଚାଲିଆସେ ଗୋଟେ ବିରାଟ ପୃଥିବୀ
ବାପାଙ୍କ ଚପଲରେ ଗୋଡ଼ ରଖି ଆସେ
ମୋ ଗାଆଁ ଦାଣ୍ଡ ଧୂଳି
ସୁବର୍ଣ୍ଣ ରେଖାର ବାଲି
ଛାତି ପକେଟକୁ ରକେଟ୍ କରି ଉଡ଼ି ଆସେ
ଅମଳ ଧାନର ପାଚିଲା ଶସ୍ୟ
ଗାଆଁ ଧାନ କ୍ଷେତ ସେ ମାଟିର ସୁବାସ
ଗୋଡ଼ ପାଖ ସୁଟ ସହ ଛନ୍ଦି
ଛପି ହେଇ ଆସିଛି ଘାସ ଫୁଲ
ବାପା ବ୍ୟାଗ୍ ରୁ ବାହାର କଲେ
ପଛ ବାଡି ପଟ ପିଜୁଳି
ନଖି ନାନୀ ଘର ବରକୋଳି
ମାଆ ଦେଇଥିବା ଆରିସା ପିଠା
ଗାଆଁ ଶେଷମୁଣ୍ଡ ଗୁଡ଼ିଆ ଭାଇର ମିଠା
ଗାମୁଛା ଖୋଲି ଝାଳ ପୋଛିଲେ ବାପା
ପୋଛି ହେଇଗଲା ଥକାପଣର ଭାବନା
ଆଉ ବୋହି ଆସିଲା ୟୁରିଆ ସାରର ବାସ
ସେ ବାସ୍ନାରେ ମୂର୍ଚ୍ଛା ହେଲା
ମୋ ଦାମିକା ବଡିସ୍ପ୍ରେର ମାମୁଲି ସୁବାସ
ବେକାରୀ ଖବର ମାତୁଛି
ଛାତ୍ର ପଂଖାରେ ଝୁଲୁଛି
ପିଠି ଥାପୁଡି ସାହସ ଭରି ବାପା କୁହନ୍ତି
"ଚାକିରୀ ନହେଲେ ନାହିଁ
ଡ଼ରିବୁନି ବାପା
ଆମର ଜମି ଅଛି,ହଳ ଅଛି
ସବୁ ଶେଷରେ
ଏବେ ବି ଖଟି ପାରୁଥିବା ତୋ ବାପା ଅଛି"
ଫେରିବାର ସମୟ ଆସେ
ଫେରି ଯାଆନ୍ତି ବାପା
ତାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଘୋଷାଡି ଯାଏ
ବାପା ଆଣିଥିବା ଗାଆଁ
ମୁଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ଭିଡ଼ି ଧରିବାକୁ
ସେ ଜିତିଯାଇ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ
ତୁ ସହରେ ରହି ସହରୀ ହେଇଛୁ
ପୁଣି ଗାଆଁକୁ କେବେ ଫେରୁଛୁ ?
ଅନେକ କିଛି ସହି ଯାଇ
ନୀରବରେ କାନ୍ଦୁଥିବା ସନ୍ତ୍ରାସର
ନାଆ ବୋଧେ ବାପା
ଆଉ ଟିକେ ଦୁଃଖ ସହି ନପାରି
ବାପା ବାପା ଡ଼ାକୁଥିବା ଗୋଟେ
ଆତଙ୍କର ନାଆ ବୋଧେ ମୁଁ
ନିରବତାର ଗୋଟେ ତୀବ୍ର କୋଳାହଳ
ବୋଧେ ବାପା
ନିଜ ସ୍ବପ୍ନ ଭୁଲି ମୋତେ ଗଢିବାର ପ୍ରୟାସ
ବୋଧେ ବାପା
ପିଲାବେଳେ ନାଲିଆଖି ଦେଖୁଉଥିବା ଖଳନାୟକ
ବୋଧେ ବାପା
ଏମିତି ଅନେକ କିଛିକୁ ନେଇ ଚଳନ୍ତି ଭଗବାନ
ବୋଧେ ବାପା
ତାଙ୍କୁ ଲେଖିବାର ମିଛ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିବା
ତୁଚ୍ଛ ମଣିଷଟା ବୋଧେ ମୁଁ।