ଯବନିକା

ତୁମର ବ୍ୟସ୍ତ ବହୁଳ ଜୀବନ

ମୋର ମୁଁହ ମାଡ଼ି ଥକି ଶୋଇ ରହିଥିବା ଏକଲାପଣ ।

ଜୀବନକୁ ଖୋଜୁଥିଲି ଭିଡ଼ ଭିତରେ,

ନାହିଁ ନଥିବା କିଛି ବାସ୍ତବତାରେ,

କିଛି ଢୋକ ସ୍ମୃତିକୁ ପିଇ ଅତୀତ ଭିତରେ,

ଆଉ ଜୀବନ ଅଙ୍କୁରୋଦ୍ଗମ୍ କରୁଥିଲା ବର୍ତ୍ତମାନର କିଛି ବୁନ୍ଦା ଲୁଣିଆ ଲୁହରେ ।

ଆଲୁଅ ଖୋଜିବାହାରିଥିଲି ଧୁ ଧୁ ଖରାବେଳେ,

କିଟ୍ ମିଟ୍ ଅନ୍ଧାରେ ଏଲିଡି ଲାଇଟ୍ ରେ,

ଜହ୍ନ ଆଲୁଅର ଏକାକୀ ରାତିରେ,

ଆଉ ଆଲୁଅ ଛାତିରୁ ଚରି ଜଳୁଥିଲା ଦିଗ୍ ଦିଗ୍ ହେଇ ଦୁଇ ଯୋଡ଼ା ଆଖି ଡୋଳାରେ ।

ଶାନ୍ତି ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ ନୟାନ୍ତ ହେଲି,

ଖୁସିର ଚିହ୍ନବର୍ଣ୍ଣ ନଥିଲା,

ହସ ସବୁ କଟାକ୍ଷରେ ଚାହିଁ ଉପହାସ କରୁଥିଲେ,

ଏଇ ଭିତରେ ଜୀବନ ଜଳି ଜଳି ଯାଉଥିଲା ଦୁଇ ଚାରିଖଣ୍ଡ କାଠରେ

" ରାମ ନାମ ସତ୍ୟ ହେ , ହରି ନାମ ସତ୍ୟ ହେ"

ଆଉ କାହାର ଆଖିର ଲୁହରେ ।