ନିଖୋଜ ସମ୍ପର୍କ ଆକାଶ

ଆକାଶ ଛାତିରେ ଲେଖିଯାଅ ସାଥି

ମିଳନର ଜୟ ଗୀତି

ସମୟ ଇସେରା ଦେଲାଣି ଏଥର

ପାହି ପାହି ଯାଏ ରାତି ।

ବାସ୍ନାୟିତ ଯେତେ ଶବଦ ଅଛନ୍ତି

ଶୁଭୁଅଛି କୋଳାହଳ  

ପବନ ହଯାଏ ସୁଗନ୍ଧ ଠିକଣା 

ଗଡି ଗଡି ଯାଏ ବେଳ ।

ମୁଠାଏ ମମତା ବଦଳ ରେ କିଛି

ସାଉଟୁଛି ଆଜି ସୃତି

ସେ ସୃତି ଆଂକୁଛି ଜୀବନର ଛବି

ଅନୁରାଗ ଅନୁଭୁତି ।

ନିଖୋଜ ସମ୍ପର୍କ ନହେଉ ଆମର

ସମୟର ତାଳେତାଳେ 

ସାତ ରଙ୍ଗ ଭରି ସପନ ସହରେ 

କବିତାର ତରଙ୍ଗରେ ।

ତନ୍ମୟ ହେଉ ଦେହ ମନ ପ୍ରାଣ

କବି କବିତାକୁ ଚୁଇଁ

ସରଗ ରାଇଜୁ ନୀଳ ପରି ସାଜି 

କାନେ ଯାଉ କହି କହି ।

ଅଗାଧ ଏ ଭାବ ସମୁଦ୍ର ମଝିରେ

ସପନ ବୋଇତ ମୋର

ପୁଲକିତ ହେଉ ପ୍ରତି ପ୍ରାଣ ବିନ୍ଦୁ

ଢ଼ାଳି କବିତାର ନୀର ।