ମନପକ୍ଷୀ

ମନ ପକ୍ଷୀ ଉଡ଼ିଯାଏ ଦୂରେ ବହୁ ଦୂରେ

ସପତ ସାଗର ଲଙ୍ଘି ତେର ଦରିଆ ପରେ l

ମିଠା ମିଠା ଗୀତ ଗାଇ ପବନର ତାଳେ

ଡେଣା ଝାଡ଼ି ଉଡେ ନୀଳ ଆକାଶର କୋଳେ l

ନିଦାଘ ତାତିରେ ବି ଅନୁଭବେ ହେମ ଶୀତଳତା

ନୀରବ ନିଷ୍ପ୍ରଭ ଓଠୁଁ ରୁ ଝରାଏ ହସର ମୁକୁତା l

ପକ୍ଷୀ ଅଛି ମନମାରି କରିଛି ସେ ରୋଷ

ହୋଇଛି ସେ ବନ୍ଦୀ ଜାଣେନା ତା ଦୋଷ l

ଶରୀର ପିଞ୍ଜରା ତାକୁ ଦେଉଛି ଅସହ୍ୟ କଷଣ

ମେରୁ ଠାରୁ ଭାରି, ବିହି ହେଲାକି ପାଷାଣ

ମନ ମୋର ଖୋଜୁଅଛି ସେହି ପିଲାଦିନ

ମନପକ୍ଷୀ ସଙ୍ଗେ ଉଡି ଦେଖୁଥିଲି ନବ ସ୍ୱପ୍ନ l

ବାହୁରେ କି ଭରିଥିଲା ଶତ ପରାକ୍ରମ

ପକ୍ଷୀ ସଙ୍ଗେ ତାଳ ଦେଇ କରୁଥିଲି କର୍ମ l

ସମୟ ପୂର୍ବରୁ କି ଦିନମଣି ଗଲେ ଅସ୍ତାଚଳେ

କାହିଁକି ତନୁ ଲଭେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ମନରେ ଭାଳେ l