ବିଛେଦ ର ଦୁଃଖ

ମନ କରିଥିଲା ଦିନେ ପଣ   ହେବନାହିଁ ଆନମନା 
     ଯାଦୁକରୀ ନୟନର ଆକର୍ଷଣେ ସେ ହେଲା ବାଟବଣା l
ମନ ଉପବନେ ଗୁଞ୍ଜରିତ ଅଦିନେ କୋଇଲିର କୁହୁତାନ 
     ମଳୟର ବାଆ ବହଇ ଶିହରାଇ ତନୁ ମନ l
ପ୍ରେମର ପୂରବି ବହୁଥିଲା ସତେ ବସନ୍ତ ରାଗେ
     ଉତ୍ତପ୍ତ ପରାଣ ତୃପ ସ୍ନିଗ୍ଧ ଶୀତଳ ଅନୁରାଗେ  l
କଳ୍ପନାର ନୀଡ ଭାଙ୍ଗିଲା ଭିଜଲା ଆଖି ଦୁଇ
   ବିଛେଦର ଘନ ମେଘ ମନ ଆକାଶ ଘୋଟଇ  l
ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ରେ ଅନ୍ତର୍ଦାହ କରେ ଅଥୟ
    ହଜିଗଲା କାହିଁ ଜୀବନ ସଙ୍ଗୀତର ସୁର ଲୟ l
କାହା ହୃଦ ବନ୍ଦୀଶାଳେ କରିଛି ନିଜକୁ ରୁଦ୍ଧ
  ନୟନେ ବହିଛି ସଦା  ବିଛେଦ ର ଦୁଃଖ l
ଶବ୍ଦ ରେ ସିନା ହୁଏ ନାହିଁ ସିଏ ବ୍ୟକ୍ତ
  ଦେଖି ଥାଏ ସ୍ବପ୍ନ ହେବି  ଦିନେ ମୁକ୍ତ  l