ମୋ ବୁଢା ବାପା

ତୁମେ ସୁନେଲି ଆକାଶର

ଅଟ ଜହ୍ନ ତୋଫା

ଅଟ ବହଳ ଅନ୍ଧାର ରାତି ର

ତୁମେ ଦୀପ ଶିଖା

ମୋ ଅଦେଖା କୁହୁଳା ମନର

ଅଟ ସାଇତା ଲଫାପା

ତୁମ ବିନା ନିରାଶା ଏ ବାଟ

ଲାଗେ ଫିକା ଫିକା

ବାପା ମୋ ବୁଢ଼ା ବାପା ।

ଏ ଆଖି ଦେଖିନି କେବେ

ତୁମ ଆଖି କାନ୍ଦିବା

ଛାତିର କୋହକୁ ଚାପି

ଓଠରେ ହସ ରଖି

ଶିଖେଇଛ ହସିବା

ବାପା ମୋ ବୁଢା ବାପା ।

ଛାତିକୁ ପଥର କରି

ସତ୍ୟର ପଥରେ

ଶିଖେଇଚ ଚାଲିବା

ଦେଖିଚି ମଣିଷଟିକୁ

ସ୍ନେହକୁ ବାଣ୍ଟୁ ବାଣ୍ଟୁ

ଦୁଃଖର ଗରଳ ପିଇଯିବା

ବାପା ମୋ ବୁଢା ବାପା ।

ତୁମେ ଢୁ ଢୁ କାଳ ବୈଶାଖୀ ର ଛତା

ତୁମେ ହାଡ ଭଙ୍ଗା ଶୀତର ଉଷ୍ମତା

ତୁମ ମଳୟ ପରସ ଲାଗେ ଭାରି ମିଠା

ତୁମେ କଠିନ ସ୍ଥିତି ବେଳେ

ସହଜ ସୂତ୍ରର ନିଶାଣତା

ବାପା ମୋ ବୁଢ଼ା ବାପା ।