Library
Profile
ନିଖୋଜ
ନିଖୋଜ
ସନ୍ଧ୍ୟା ହେଲା ମୁଁ ଘରକୁ ଫେରୁଥିଲି
ବସ୍ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ ପାଖ ଗାନ୍ଧୀ ଛକ ଗଳି
ସିଉଳି ଲଗା କାନ୍ଥରେ ପୋଷ୍ଟର ଦେଖି ଡରିଗଲି
ସେ ଚେହେରା ନା ମୋର ନା ଆପଣାର
ଆଶାର ରଙ୍ଗରେ ଚାହିଁ ଥିବା ଚେହେରା
ସେ କାହାରି ଆଉ କିଏ ତାର ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିବା ଚେହେରା
ରାତିର ଅନ୍ଧାରରେ ଝଡ଼ି ପଡ଼ୁଥିବା କିଛି ତାରା
ଠିକଣା ଭୁଲି ଉଡ଼ି ବୁଲୁଥିବା କିଛି ପାରା
ଅଜଣା ଗଳିରେ ଘୁରି ବୁଲୁଥିବା ସେ ପଥିକ
ଭଉଁରୀ ଜଳରେ ବୁଡ଼ି ମରୁଥିବା ସେ ନାବିକ
ଚେହେରା ଯିଏ ଓଡ଼ିଶାର ଗଳିରେ ଦିଲ୍ଲୀ ଖୋଜୁଛି
ଚେହେରା ଯିଏ ମନ୍ଦିର ପାଖରେ ବାହାପାଟ ପିନ୍ଧି କାନ୍ଦୁଛି
ଚେହେରା ଯିଏ ଟ୍ରାଫିକ ପାଖରେ ସୁଟ ବୁଟ୍ ପିନ୍ଧି ମାଗୁଛି
ଏଇ କାହାଣୀ ତାର ଯାହାର ନିଖୋଜ ପୋଷ୍ଟର ଲାଗିଛି
ଏମିତି ହିଁ ମୁଁ ଅଣଦେଖା କରିଦିଏ କାନ୍ଥରେ ଥିବା ପୋଷ୍ଟରକୁ
ନିଜର ନହେଲେ ବି କ, ଖ, ଗ,ଘ ନାମ ଧାରି ଚେହେରା କୁ
ମାଆ ତା ପୁଅର ଫେରିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁଛି
ବାପା ଝିଅର କଲେଜ୍ ଫେରା ବାଟକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛି
କାହା ଘରୁ ଭାତ ହଜିଯାଇଛି
କାହାର ସାହାରା ଭାଙ୍ଗିଛି
କେହି ଜଣେ ବିଳାପ କରୁଛି
କିଏ ଭିତରୁ ମରିସାରିଛି
ଝିଅ କାହା ସହ ପଳେଇଲା କି କିଏ ଉଠେଇନେଲା
ଟଙ୍କାର ଲୋଭ ନା ଶରୀରର
ସମାଜ ବୁଝୁନି ବାପାଙ୍କୁ ଅପମାନ ଦେଇ ଚାଲିଛି
ଆମ ଭଳି କିଛି ଚେହେରା ନିତି ଭିଡ଼ରେ ଅଦୃଶ୍ୟ ହେଉଛି
ନାଆ, ଫୋଟ,ତଳେ ନମ୍ୱର୍ ଲେଖା ଅଛି
ଆଉ କଲ୍ ଅପେକ୍ଷାରେ ଏବେ ବି କେହି ଜଣେ ବସିଛି
ହଁ ନିଜର କେହି ହଜିନାହାନ୍ତି
ନା ମୁଁ କାହାକୁ ଖୋଜୁଛି
ହେଲେ ସବୁ ମଣିଷର କେହି ତ ଚିରଦିନ ଲାଗି ଯାଇଛି
ଆଶାକରେ ସେ ଦୁଃଖକୁ ବୁଝିବ
ପୋଷ୍ଟର ରେ ଲେଖା ଥିବା ନମ୍ୱର୍ ଟିପି ରଖି
ସେ ଚେହେରାକୁ ଟିକେ ଧ୍ୟାନଦେଇ ଖୋଜିବ
ହୁଏତ ତୁମେ ହିଁ ଖୋଜିଦେଇ ପାରିବ
ମୋର କ,ଖ,ଗ ଆଉ ଘ କୁ
ପୋଷ୍ଟରରେ ଲାଗିଥିବା କିଛି ନିଖୋଜ ଚେହେରାକୁ।
