ବାପା ଗୋସେଇଁ

ନାତିଆ ବବୁଲୁ ଚଗଲାଙ୍କ ଗୁରୁ

   ପାଠେ ଦିଏ ନାହିଁ ମନ

 ଖୁପୁରୁ ଖାପୁର ସାଙ୍ଗ ସାଥି ସଙ୍ଗେ 

    ଦୁଷ୍ଟ ବଡ଼ ସଇତାନ । 

ଚାଲିଲା ଶଗଡେ  ମାରି ଦେଇ ହାତ

   ବସିପଡେ ହୋଇ ସାଧୁ 

ଖୋଜୁଥିବେ ସବୁ ଗାଲମାଧବକୁ 

   ଚେଇଁ ଶୋଇଥିବ ବାବୁ । 

ପାଟିରେ ବାଟୁଳି ବାଜେ ନାହିଁ ତାର 

  କଥା କହେ ଭଡ ଭଡ

 ସିଏ ସର୍ବଜ୍ଞାତା ସମସ୍ତେ ଅଜ୍ଞାନ 

   ସିଏ ସାର ମୁଣ୍ଡି ବଡ଼ । 

ଦେଖି ବାଚାଳତା ଘୂରିଗଲା ମଥା 

   କହିଲେ ଜେଜେ ତାହାକୁ 

ବିରାଡ଼ି ବୈଷ୍ଣବ  ଦେଖୁଛୁ ଏ ବାଡ଼ି

   ସିଧା କରିବି ପିଠିକୁ । 

ଅଣ୍ଡା ପେଚି ଟିଏ ଫିଟି ନାହିଁ ଲସି 

   ଦେଖାଉଛୁ ଭାରି ଚୋପ 

ଚିହ୍ନିଅଛୁ ମୋତେ କିଏ ମୁଁ ଅଟେ

 ତୋ ଗୋସେଇଁ ବାପର ବାପ ।

ଦୁଷ୍ଟାମୀ ଠକାମୀ କରି ବଦମାସୀ 

   ଜିତି ପାରିବୁନି ଗଡ଼ 

ଇଚ୍ଛା ଯଦି ଅଛି ମଣିଷ ହେବାକୁ 

  ମନ ଲଗାଇ ତୁ ପଢ ।

ପଢ଼ିବୁ ଶୁଣିବୁ କହିବୁ ଲେଖିବୁ

  ଭଲକଥା ଅଭ୍ୟାସିବୁ

ଯଥା ସମୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ ଯଥାଯୁକ୍ତ

  ଉଦ୍ୟମ ନିତ୍ୟ କରିବୁ ।

ସୁବ୍ୟବହାର ସୁବ୍ୟବସ୍ଥିତ

  ପିଲା ହୁଅଇ ଉତ୍ତମ

ଗୁରୁଜନ ମାନ୍ୟ ସାଥି ବନ୍ଧୁ ସ୍ନେହ

  ଆଚର ସହିଷ୍ଣ ଗୁଣ ।

ବାସଇ ତୁଳସୀ ଦୁଇପତରରୁ

  ପୂଜା ପାଏ ଘରେ ଘରେ

ତାହାର ସଂସ୍ପର୍ଶ ଗନ୍ଧ ସେବା ବାସ

  ଲାଗେ ପର ଉପକାରେ ।

ହେଲେ ବିଛୁଆତି ମୂଳ ଯାଏ କଟି

   ଦୁର୍ଜନକୁ ଦୂରମାର୍

ମାନିଲେ ଠାକୁର ନତୁବା ପାହାର

   କ'ଣ ତୋର ଦରକାର ।

କହିଲା ବବୁଲୁ ଜୁହାର ସାଆନ୍ତ

   ନେଉଛି ଆଜି ଶପଥ

ହେବି ଭଲ ପିଲା କାୟମନୋବାକ୍ୟେ

   ବଚନ କହିବି ସତ ।

     -----------------