ଅଶ୍ରୁ ମୋ ଚନ୍ଦନ,ଅଶ୍ରୁ ମୋ ଘୁଙ୍ଗୁର

ଘୁଙ୍ଗୁର ମୁଁ ନୁହେଁ ବାଜି ଜାଣିନାହିଁ

     ତୁମରି ଇଙ୍ଗିତେ

     କଳା ଗୋସାଇଁ !

ବାଜିବି କାହିଁକି  କାନ୍ଦିବି କାହିଁକି

     ତୁମରି ନାମରେ

     ଲୁହ ଝରାଇ ??

ଦେବଦାସୀ ନୁହେଁ ନାଚି କି ପାରିବି

     ନୃତ୍ୟ ମଣ୍ଡପରେ,

     ମୋ' ଭାଗ୍ୟେ ନାହିଁ ।

ଭାଗ୍ୟ ମୋ' ଭଙ୍ଗୁର ପାଦ ବି ପଙ୍କିଳ

     ନୃତ୍ୟ ମଣ୍ଡପ ମୋ'

      କପାଳେ କାହିଁ !!

       

ତୁଳସୀ ନୁହେଁ ମୁଁ ଶୋଭା କି ପାଇବି

      ତୁମରି ଗଳାରେ

      ସେ ପୁଣ୍ୟ କାହିଁ !

ଛାର ଦୂବଦ୍ରୁମ    ଚାହିଁ ରହିଥିବି

      ତୁମ ବଡଦାଣ୍ଡ

      କୋଣରେ ରହି ।।

ଛନ୍ଦା ଚରଣର  ଛାନ୍ଦ ହୋଇ ତୁମ

      ଚରଣାମୃତରେ

      ପାପ ଧୋଇବି ।

ପାପ ମୋ' ଜଘନ୍ୟ ପୁଣ୍ୟ ଅକର୍ମଣ୍ୟ

       ଚରଣାମୃତ କି

       ପିଇ ପାରିବି !!

ଚନ୍ଦନ ନୁହେଁ ମୁଁ,ହେବାକୁ ଚାହେଁନି

      ଲାଗିବି ତୁମରି

      ପଦ୍ମ ପାଦରେ ।

ହେବି ବା କାହିଁକି,ନ ହୋଇ ଧୋଉଛି

      ନିତି ମୋ'ନୟନ

      ଅଶ୍ରୁ ଧାରରେ !!

ଅଶ୍ରୁରେ ଅଶ୍ରୁରେ ଅଭ୍ର ଆଲିଙ୍ଗନେ

      ଭାବିଛି ପାଇବି

       ତୁମ ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ।

ଅଶ୍ରୁ ମୋ' ଚନ୍ଦନ ଅଶ୍ରୁ ମୋ' କର୍ପୂର

    ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ମୋତେ

      ବନ୍ଦନା ଅର୍ଘ୍ୟ ।।

ମୋ' ପାପ ପୁଣ୍ୟର ହିସାବ ରକ୍ଷକ

     ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିର ଶୋଭା

      ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ।

ଅଶ୍ରୁ ମୋ' ତର୍ପଣ ଅଶ୍ରୁ ମୋ' ଅର୍ପଣ

     ମୋ' ଅଶ୍ରୁ ଅଣୁ ମୋ'

      ଭକ୍ତି ରକତ ।