ଅନ୍ଧକାର

ଚାରିଆଡ଼େ ଘୋଟି ଆସେ ଅନ୍ଧକାର

ସବୁଆଡ଼େ ଖାଲି ବିକଟ ଚିତ୍କାର ।

କେତେବେଳେ ଦାନା ପାଇଁ ଚିତ୍କାର ତ ପୁଣି 

କେତେବେଳେ କନା ପାଇଁ ଚିତ୍କାର ।

ଜୀବନର ଗତିପଥ ବି ଅନ୍ଧକାର

ରାହା ଧରି କାନ୍ଦୁଥିବା ଶିଶୁଟିର 

ଭବିଷ୍ୟତ ବି ଅନ୍ଧକାର ।

କରୋନା ରୂପୀ ରାକ୍ଷସ ରଚେ ମୃତ୍ୟୁର ତାଣ୍ଡବ

ପୋଛି ଦିଏ କେତେ ମଥାର ସିନ୍ଦୂର ତ ପୁଣି

ଛଡ଼ାଇ ନିଏ କାହା କୁଳ ବେଉଷଣ,

ଆଖି ଆଗରେ ଛିଡ଼ା କରାଏ

ଅନେକ ଅସମାହିତ ପ୍ରଶ୍ନ,

ଖାଲି ଅନ୍ଧକାର ହିଁ ଅନ୍ଧକାର ।

କରାେନା ଯମଦୂତ ସାଜି ଆସୁଛି ମାଡ଼ି,

ଘୋଟି ଆସିବ ଅମା ଅନ୍ଧକାର

ନିମିଷକେ ଚାଲିଯିବ କୋଟି କୋଟି ପ୍ରାଣ ।

ବାଜିବ ମୃତ୍ୟୁର ବିଗୁଲ୍

ଭାଙ୍ଗି ଯିବ ସବୁ ଗର୍ବ ଆଉ ଅହଙ୍କାର,

ଥିବ କେବଳ ଅନ୍ଧକାର ହିଁ ଅନ୍ଧକାର ।