STORYMIRROR

Lata Behera

Abstract

4  

Lata Behera

Abstract

ବନ୍ଧନ

ବନ୍ଧନ

2 mins
399



ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ ଛିଣ୍ଡେ ନାହିଁ କେବେ

     ସର୍ବଦା ଯେ ରହିଥାଏ

ଅତୁଟ ଅଟଇ ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ 

    ନା କେବେ ତୁଟି ଥାଏ ।

ଯୁଗ ପରେ ଯୂଗ ବିତି ଯାଇ ଥାଏ

    ଇଏ ସଦା ଥାଏ ରହି

ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ ପବିତ୍ର ସମ୍ପର୍କ 

    ଆଗରୁ ଗଢିଛି ବିହି ।

ସ୍ବାମୀ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ 

   ସାତ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ଥାଏ

ଅଗ୍ନି ସାକ୍ଷୀ ରଖି ନ୍ୟନ୍ତି ସାତଫେରା

    ଦୁଃଖ ସୁଖ ସାଥି ସିଏ ।

ଏମିତି ବନ୍ଧନେ ବାନ୍ଧି ହେଇଥାନ୍ତି 

     ଛିଣ୍ଡେ ନାହିଁ ସେହି ଡୋର

ବିଶ୍ବାସ ଭରସେ ଚାଲିଥାନ୍ତି ହାତ

     ଛାଡନ୍ତିନି ସେ କାହାର ।

ପୁରାଣେ ଚର୍ଚ୍ଚିତ ସାବିତ୍ରୀ କାହାଣୀ

     ତାକୁ ନ ଜାଣିଛି କିଏ

ସତୀତ୍ବ ବଳରେ କାଳଯମ ଫାଶୁ

    ଜୀବନ ଆଣିଲେ ସିଏ ।

ମାଆର ମମତା ବନ୍ଧନ ଡୋରଟି 

     ହୃଦୟରେ ରହିଥାଏ

ସନ୍ତାନର ପାଇଁ ନିଜ ଖୁସିକୁ ସେ

     ହସି ହସି ବଳି ଦିଏ ।

ଟୀକା ଗୋବିନ୍ଦ ଚନ୍ଦ୍ର କରେ ପ୍ରମାଣିତ 

     ନିମଡୋହି ରାଣୀ କଥା

ସନ୍ତାନ ଜୀବନ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ସେ

     ଯୋଗୀ କରିବାର ଗାଥା ।

ହାଡିପା ହାତରେ ବିକ୍ରି କରି ଦେଲେ

     ସନ୍ତାନ ଜୀବନ ପାଇଁ 

କେତେ ଯେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହି ଥିଲେ ସିଏ

    ବର୍ଣ୍ଣନା ନା କରି ହେଇ ।

କୈକେୟୀଙ୍କ କଥା ନ କହିବା ଭଲ

      ରାମ ତ ଜୀବନ ଧନ

ବନବାସ ଦେଲେ ନା ମୁହଁ ଖୋଲିଲେ 

    ରଖିଲେ ରାମ ଜୀବନ ।

ରାମ କୈକେୟୀଙ୍କ ଏ ବନ୍ଧନକୁ ନା

    ଜାଣି ପାରିଲା କିଏ

ନିନ୍ଦିତ ଚର୍ଚ୍ଚିତ ହୋଇ ଥିଲେ ସିଏ

    ରାମାୟଣେ ଲେଖା ଇଏ ।

କାହ୍ନୁର ସ୍ନେହର ବନ୍ଧନେ ଯଶୋଦା 

     &

nbsp;ନିଜକୁ ସେ ଭୁଲି ଥିଲେ

ରଙ୍କୁଣୀ ରତନ ମୋ ଗଳା ରତନ

    କହି ବାଟ ଚାହୁଁ ଥିଲେ ।

ସାରା ଗୋପବାସୀ କାହ୍ନୁର ପ୍ରେମର

    ବନ୍ଧନେ ଥିଲେ ସେ ବନ୍ଦୀ

ରାଧା ସାଥେ ଷୋଳ ସହସ୍ର ଗୋପୀ କାହ୍ନୁ

    ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ ଛନ୍ଦି । 

ଗୋପ ବୃନ୍ଦାବନେ କରୁ ଥିଲେ ଲୀଳା

     ହାତରେ ମୂରଲୀ ଧରି

କରୁଥିଲେ ରାସ ବିଭିନ୍ନ ଢଙ୍ଗରେ

    ମାରି ରଙ୍ଗ ପିଚିକାରୀ ।

ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ଭାବର ବନ୍ଧନ 

     ସଦା ସର୍ବଦା ଯେ ଥାଏ

ଭାବକୁ ନିକଟ ଅଭାବକୁ ଦୂର

     ଭାବ ବିନୋଦିଆ ସିଏ ।

ବିଶ୍ବାସ ଭରସା ବନ୍ଧନଟି ସଦା 

    ଚିରସ୍ଥାୟୀ ରହି ଥାଏ

ଥରେ ଭାଙ୍ଗି ଗଲେ ନା ସେ ଜୀବନେ

     ଆଉ କେବେ ଯୋଡି ହୁଏ ।

ବନ୍ଧନ ଅଟଇ ଏମିତି ଗୋଟିଏ 

     ଦୁଃଖ ସୁଖ ସାଥିଟିଏ

ବାନ୍ଧି ତ ଜାଣିଲେ ଚିର ଦିନ ରହେ

    ନ ହେଲେ ସେ ତୁଟି ଯାଏ ।

ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧନ ଛିଣ୍ଡି ଯାଏ ଯେବେ

     ହୃଦୟକୁ ବାଧି ଥାଏ

ସହି ହୁଏ ନାହିଁ କହି ହୁଏ ନାହିଁ 

     ଆଖି ଲୁହ ବହି ଯାଏ ।

ଛଳନା କପଟ ବନ୍ଧନ ଛିଣ୍ଡିଲେ

    ନ କିଛି ଲାଗେ ଆଘାତ

ଏକ ଚେତାବନୀ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ସିଏ

    ସୃଷ୍ଟି କରେ ରେଖାପାତ ।

ଯଦି କାହା ମନେ ସ୍ନେହ ରହୁ ନାହିଁ

    ମିଛ ବନ୍ଧନ ବାନ୍ଧନି

ନିଜ ସ୍ବାର୍ଥ ପାଇଁ ଅନ୍ୟର ଖୁସିକୁ

    ବଳି ଚଢେଇ ଦିଏନି ।

କୂଟ ଚକ୍ରାନ୍ତର ମାୟା ଜାଲେ ଛନ୍ଦି

    କାହାକୁ ଭ୍ରମେ ରଖନା

ତାର ଆଖି ଲୁହେ ନିଜ ସର୍ବନାଶ 

   ପଥକୁ ଡାକି ଆଣନା ।

ଯେତେ ବି ସତର୍କେ ଚାଲୁପଛେ ସିଏ

     ସତ ତ ଲୁଚି ରହେନା

ଛଳନା ବାହାନା ମିଛ ସମ୍ପର୍କର 

    ବନ୍ଧନ ତିଷ୍ଠି ପାରେନା ।



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Abstract