ଅନାବନା ଏହି ଭାବନା ର ତୀରେ

ଅନାବନା ଏହି ଭାବନାର ତୀରେ

ସ୍ମୃତି କୁ ସାଉଁଟି ନଅର ଟେ କରେ ।

ଦୁଷ୍ଟ ଢେଉ ଖେଳି ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ପଖାଳି

ଫେରି ଯାଏ ପୁଣି ଦୂରେ ବହୁ ଦୂରେ ।

କଳ୍ପନା ଜଳ୍ପନା ସାଥୀ ତୁମ ବିନା

ମଞ୍ଜୁଳ ନଅର ହେବ ଚୂନା ଚୂନା ।

ଅଲୋଡା ଚିତ୍ରିତ ତୁମ ଚିତ୍ର ଭୀତ

ହୃଦୟେ ଥାଏ ସେ କେତେ ଯେ ପବିତ ।

ବେଳାଭୂମି ବାଲୁକା ସ୍ତୁପ କୁ ଚାହିଁ

ନିଶ୍ଚିହ୍ନ ସେ ସ୍ତୁପ ଚିହ୍ନ ତାର ନାହିଁ ।

ରହିଛି ଯେତେକ ସ୍ମୃତି ସରୋବରେ

ତୁମ ସହ ବିତିତ ସମୟ ଅଧ୍ୟାରେ ।

ଉତ଼୍ଫୁଲ୍ଲିତ ଉଠେ ହୃଦୟ ସଦୟ

କ୍ଷଣେ କ୍ଷଣେ ତୁମ ଭାବନା ବିଧେୟ ।

ଦୁର୍ଲଭ ଭାବନା ର ଯେତେ ଦିନ ସବୁ

ହୃଦ ସଂଗହାଳୟେ ରଖି ଅଛି ସବୁ ।

ତୁମ ହାସ୍ୟ କ୍ରୋଧ ତୁମ ଭାବାବେଗ

ତୁମ ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ଉଚ୍ଛ୍ଵାସ ର ଦିଗ ।

ତୁମେ ନାହଁ ସତ ତୁମ ସ୍ମୃତି ବନେ

ସାଇତା ହୋଇ ତାକୁ ରଖିଛି ମୁଁ ମନେ ।

ଦୂରେ ଅଛି ପ୍ରିୟ ପ୍ରୀତି ପଥ ସତ

ହୃଦୟେ ମୋ ତୁମ ଭାବନା ପୂରିତ ।

ଦେଖିବାକୁ ମୁଁ ଯେ ତୁମ ଅଭିଳାଷୀ

ସ୍ଵଳ୍ପେ ଦେଖିନେବି ତୁମ ମୁଖ ଶଶୀ ।

ଦୂରେ ଦୂରେ ତୁମ ଅଛ ବହୁଦୂରେ

ମୋ ମନୁ ତୁମକୁ କାଢି କେ ନ ପାରେ ।

ଅନାବିଳ ସ୍ନେହ ଯାହା ଅଛି ତୁମ ପାଇଁ

ତୁମେ ମୋର ପ୍ରାଣ ଏ ଶରୀର ପାଇଁ ।