ଅମୃତ ହେଉ ପୃଥ୍ବୀ

ସଫଳ ହେଉ ମୋର ଅଭିଳାଷ, 

ଜ୍ଞାନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ରଶ୍ମି ରମ୍ୟ ବିଳାସ, 

ଖୁସିର ସୁରଭି ହେଉ ପ୍ରକାଶ,

ସୁଖ ଶାନ୍ତି ବୃନ୍ତେ “ପୁଷ୍ପ ଉନ୍ମେଷ;

ମହୀ ହେଉ ସୁରଭିତ,

ହେଉ ହେ ଉଦ୍ରେକ ଜୀବ ଜଗତରେ

ଜ୍ଞାନ ବିଭା ବିକଶିତ ।

କର୍ମମୟ ହେଉ ସବୁ ଜୀବନ,

ଦେଖିବାକୁ ସଫଳତା ସପନ,

ଦୂର ହେଉ ଦୁଃଖ ଯାତନା ଦୈନ୍ୟ,

ସ୍ବାବଲମ୍ବୀ ହେଊ ପ୍ରତିଟି ପ୍ରାଣ;

ଚୋର ତସ୍କର ଖେଟ,

ସମାନ ଦୁର୍ନାମ ଅଘୋଷିତ ପ୍ରାଣ

ସଭେଁ ହେଉ ଅଭିଳାଷ ।

ସତ୍ୟ ରେ ଜୀବନ ହେଉ ପାବନ,

ସ୍ନହ ପ୍ରେମ ଶ୍ରୋତେ ମନ ତଲ୍ଲୀନ,

ସଭିଏଁ ଏକତ୍ର ଭାବେ ସଂଗ୍ରାମ,

କରି ସଂକଟ ଗୋ ହେଉ ମୋଚନ;

ସବୁ ହାତେ ହାତ ଧରି,

ଚାଲିବାର ସୁତ୍ର ସଭେଁ ପରାପତ

ଦୁର୍ଦ୍ଦିନ ଯାଉ ଟଳି ।

ଉଚ ନୀଚ ଭେଦ ଦୂରକୁ ଠେଲି,

ହେୟ ମନୋଭାବ ଦେଇ ହେ ଦଳି,

ଫୁଟୁ ପୂଣ୍ୟ ପୁଷ୍ପ ଭଳିକି ଭଳି,

ସୀମାନ୍ତ ଘାଟିରେ ସୁରକ୍ଷା ବାରି;

ଉଛ୍ଵଳ ସଂଗୀତ ନାଦେ,

ପ୍ରବାହିତ ହେଉ ଗୋଟିଏ ଶଦ୍ଦେ

ବନ୍ଦେ ଭାରତ ବନ୍ଦେ ।

 

ମହାନ୍ ହେବାର ଦିବା ସପନ,

ଦେଖିବା ଭାବନା ବ୍ୟର୍ଥ ଜୀବନ,

ଏଇ ମନୋଭାବ କରି ପୋଷଣ, 

ଭାରତ ମାତାର ମୁଉଁ ସନ୍ତାନ; 

ସେବା ବ୍ରତେ ହୋଇ ବ୍ରତି,

ଛାର ନର ଜନ୍ମ ସାର୍ଥକ ହେଉ

ଅମୃତ ହେଉ ପୃଥ୍ବୀ ।