ଛତ୍ରପତି ଶିବାଜୀ

ମରହଟ୍ଟା ରାଜା ବୀର ଛତ୍ରପତି 

    ଭୋଁସଲା ବଂଶର ଦାୟାଦ,

ସାହାଜୀ ଙ୍କ ପୁତ୍ର ଜିଜାବାଈ କୋଳେ

    ଜନ୍ମ ଲଭିଲେ ଏ ଶାସକ;

ଶିବନର ଗିରି ଦୁର୍ଗରେ,

ବାଲ୍ୟ ଜୀବନ ତ କଟିଲା ମାଆଙ୍କ 

    ଶିକ୍ଷା ଓ ସହାନୁଭୁତିରେ ।।

ଯୌବନେ ସଶସ୍ତ୍ର ସମର ବିଦ୍ୟାରେ

      ଅଶ୍ଵ ଚାଳନାରେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ,

ହୋଇ ଉଠିଥିଲେ ଏହି ଯୋଗଜନ୍ମା

    ସେ ମରହଟ୍ଟା ବୀର ଶ୍ରେଷ୍ଠ;

ଜନ୍ମଭୂମି ର ମହତ,

ବିଦେଶୀ ମୋଗଲ କବଳରୁ ମୁକ୍ତ

      କରିବାର ବଜ୍ର ଶପଥ ।। 

ମାଓୟାଲି ଜାତି ଅନୁନ୍ନତ କୃଷି

 ଇଲାକା ରେ ସୈନ୍ୟ ବାହିନୀ,

ଗଢିଦେଲେ ବୀର ଦୁ଼ର୍ଦ୍ଧର୍ଷ ଏକ

   ଅଶ୍ଵାରୋହୀ ବର୍ଗୀ ସଇନି;

ମରାଠା କରିଲେ ମୁକ୍ତ,

ଗୋ ବ୍ରାହ୍ମଣ ରକ୍ଷା କରି ରକ୍ଷା କଲେ

       ଭାରତ ବର୍ଷର ହିନ୍ଦୁତ୍ୱ ।।

ମୋଗଲ ସମ୍ରାଟ ଔରଙ୍ଗଜେବ

     ବନ୍ଦିକଲା କରି ଶଠତା,

ଶଠେ ଶାଠ୍ୟଂ ସମାଚରେତ୍ ପୂର୍ବକ  

        ସୁପରିକଳ୍ପିତ ବନ୍ଧୁତା;

କରି ମିଠା ଟୋକେଇରେ,

ପୁତ୍ର ସହ ନିଜେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କଲେ

       ବିଚକ୍ଷଣ ବୁଦ୍ଧି ବଳରେ ।।

ଶେଷେରେ ସ୍ଵାଧୀନ ତାଞ୍ଜୋରର ରାଜା

   ହୋଇ ଛତ୍ରପତି ଉପାଧି,

ଭୂଷଣେ ଭୂଷିତେ ସ୍ଵାର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷରେ ନାମ 

  ଗଲେ ଏହି ବୀର ଶିବାଜୀ;

ତେପନ ବର୍ଷ ଆୟୁଷ,

ଯୁଗ ଯୁଗ ପାଇଁ ନାମ ରଖିଗଲେ

   ଏହି ବୀର ମହାପୁରୁଷ ।।

ଦିକ୍ଷା ଗୁରୁ ରାମ ଦାସ ଙ୍କ ଆଦର୍ଶ

   ବିପଦେ ଦେଇଛି ସାହସ,

ପ୍ରଜାରଞ୍ଜନ ସେ ଶିବ ଅବତାର

  ପୁଣ୍ୟାତ୍ମା ମର୍ଯ୍ୟାଦା ପୁରୁଷ;

ଅଭିନବ ବାଡବାଗ୍ନି,

“ଯାହା ଧାସେ ଧ୍ଵଂସ ମୋଗଲ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ”

    (ସେ) ଅଲିଭା ଜ୍ଵଳନ୍ତ ବହ୍ନି ।