ସକାଳ

ଅସ୍ତିତ୍ବ ମୋର ବାଲି ଘର

ଭୁଶୁଡ଼େ ଯେବେ, ପରିଚୟ

ମୋର ଅଜ୍ଞାତ ହୁଏ ମତେ

ଗଢିବା ଯେତିକି ସହଜ l

ଭାଙ୍ଗିବା ବି ସେତିକି

ଭଙ୍ଗା ଗଢ଼ା ଖେଳ ହୁଏ

ଜୀଵନ, ଫୁଲ ଆସେ

ଫଗୁଣ ଆସେ ଋତୁ ବଦଳେ l

ଜୀଵନ ଯମୁନା ବି ଉଛୁଳେ

ଉଛୁଳା ନଈ ଯେବେ ବନ୍ୟା

ହୁଏ ସଂଯମତା ର ଅଭାବରେ l

ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ର ଅଧୀନ ହୁଏନି

ଅନିୟନ୍ତ୍ରିତ ଜୀବନଟା

ଜୀବନର ସବୁଜିମା

ସୁନେଲି ସକାଳଟା l