Library
Profile
ଅମୃତ ଅନୁରାଗ
ଅମୃତ ଅନୁରାଗ
ମୋତେ ପୋଖରୀର ଚହଲା ପାଣିରେ
ଇନ୍ଦୁ
ନଈର ନୀଳ ଜଳରାଶି ଉଜାଣିରେ ସିନ୍ଧୁ
ଝରଣାର କୁଳୁକୁଳୁ ଗୀତ ରାଗିଣୀରେ ବିନ୍ଦୁ
ଭଲଲାଗେ
କହିଲେ ଡାହା ମିଛ ହେବ
ବହୁତ ଭଲଲାଗେ
କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ମୋ ଆଖି ଭଲଲାଗେ
ମୋ ନୀଳ ଆଖି କୁଆଡ଼େ
ଅୟୁତ ନିୟୁତ ସପନ ମାଗେ
ମୁଁ ବି ଲାଜେଇ ଯାଏ ଆଗେ ଆଗେ
ଆଖି ମୋ ମୁଦି ହୋଇଯାଏ
ସପନ କି ସତ ପରଖି ପାରିବା ରାଗେ
ଆଉ ଯେତେବେଳେ ସରାଗେ
ସେ କୁହନ୍ତି
ତୁମ ପୋଟଳ ଚିରା ଆଖିରେ
କେତେ ଯେ ମହୁଲି ମହୁ
ପିଇଲେ ଉଡିଯିବ ହଁସା
ତୁମ ଆଖି ଆଇନାରେ
କେତେ ଯେ ରୂପେଲି କୁହୁ
ଶୁଣିଲେ ବଢିଯିବ ଭରସା
ମୋ ନେତ୍ର ପଟଳେ ଲୁହ ଉତ୍ସବ
ହୀରା ମୋତିର ଆନନ୍ଦାନୁଭବ
ଛଳ ଛଳ ବେଗେ ଆବେଗେ ସର
ାଗ
ଫୁଟି ଉଠେ ସ୍ୱତଃସ୍ଫୁର୍ତ୍ତ ଅମୃତ ଅନୁରାଗ
ଆଉ ରାଗରେ କ୍ରୋଧରେ
ତୁମେ କୁହ ଆକ୍ଷେପ କରି
ଯେବେ ତର୍ଜନି ବିସ୍ତାରୀ
ମୋର କୁଆଡେ ଚାରି ଆଖିଆ ଚାହାଁଣୀ
ବିକଟାଳିଆ କୁଲୁପେଚା ନୟନ ହାଣି
ଦାନବୀ ପରି ଡରେଇ ଦିଏ ଡାହାଣୀ
ଯେବେ ମୋ ଆଡକୁ ଆକର୍ଣ୍ଣ ବୁଲିପଡ଼େ
ଶୁଖିଯାଏ ମୋ ହାଲୁକ
ଡ଼ରରେ ଝାଳରେ ପେଲେହି ପାଣି
ତୁମ ବକ୍ରୋକ୍ତିର କ୍ଷୁଦ୍ରାତିକ୍ଷୁଦ୍ର
ଉପମା ଉପମେୟ
କରେ ମୋତେ କ୍ଷତାକ୍ତ ରକ୍ତାକ୍ତ
ଆଘାତ ଆକ୍ରାନ୍ତ ଆସନ୍ନ ଶରାଘାତ
ସ୍ଥାଣୁ ପାଲଟି ଯାଏ ଅସହାୟ
ଅନ୍ଧୁଣୀ ପାଲଟି ଯାଏ ମୋ ନୟନ ଯୁଗଳ
ଲୁହରେ ଆକ୍ତାମାକ୍ତା ବଦନାଞ୍ଚଳ ପଣତାଞ୍ଚଳ
ମନ ମସ୍ତିସ୍କରେ ପ୍ରଶ୍ନାବଳି ଘନ ଘନ
ହୃଦୟ ଆତ୍ମାରେ କୁଞ୍ଚନ କମ୍ପନ ସଘନ
ବ୍ୟଥିତ ରୋଗୀ ପକ୍ଷାଘାତ ଯେସନ
