ଆଜିର ନାରୀ

ନୁହେଁ ତୂଳୀ ତଳ୍ପ ଶଯ୍ୟାର ସଙ୍ଗିନୀ

 ଅବଳା ଦୁର୍ବଳା ନୁହେଁ

ଆଜିର ନାରି ଯେ ସ୍ଵୟଂ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ।

 ସଭ୍ୟତାର ଶୀର୍ଷ ଛୁଏଁ ।

ନାହିଁ ସେ ଅତୀତ ନୀରବେ ବ୍ୟଥିତ

" ରେବତୀ" ର ଅନ୍ତଃସ୍ୱର 

ଅପା ଠୋଇ ସହେ ଘୃଣ୍ୟ କାମନା

 ପୁରୁଷର ଅହଂକାର।

ସମୟର ସ୍ରୋତେ ପ୍ରଗତିର ପଥେ

 ଅଗ୍ରେ ଆଜିର ନାରୀ

ଦକ୍ଷତା ତାର ଦେଖଇ ଦେଇଛି

ଆକାଶର ବୁକୁ ଚିରି ।

ଚଢିବା ଶିଖିଛି ଏଭରେଷ୍ଟ ଶୃଙ୍ଗ

 ଛୁଇଁଛି ବି ଚନ୍ଦ୍ର ପୃଷ୍ଠ

ରେଡିୟମ ତାର ବିଜ୍ଞାନର ଦାନ

 ଚକିତ କରିଛି ବିଶ୍ଵ ।

ପ୍ରଯୁକ୍ତି ବିଦ୍ୟାରେ ନିପୁଣ ପୁଣି ସେ

 କଉଶଳୀ କାରୀଗର

ବନ୍ଧୁକ ମୁନରେ ସୀମାନ୍ତରେ ଟାଣେ

 ଶତ୍ରୁ ବୁକୁରେ ଗାର ।

ଜ୍ଞାନ ବିଜ୍ଞାନ ଠୁ କଳା ଓ ସାହିତ୍ୟ

 ସବୁଠି ସ୍ୱାକ୍ଷର ତାର

କ୍ଷମତା ବଳରେ ଚଳାଇ ପାରେ ସେ

 ଦେଶର ଶାସନ ଭାର ।

ଯେଉଁ ଦେଶ ନାରୀ ଶକ୍ତି ପ୍ରଚଣ୍ଡ

 ସେ ସେତେ ପ୍ରଗତିଶୀଳ

ସୂଶିକ୍ଷିତା ନାରୀ ସୁସନ୍ତାନ ଦିଏ

 ବିକାଶର ସୂତ୍ରଧର ।

ହେ ଆଜିର ନାରୀ ହୁଅ ହେ ସଂସ୍କାରୀ

ସଭ୍ୟତାର କର୍ଣ୍ଣଧାର

ଆଧୁନିକ ନାମେ ହୁଅ ନାହିଁ କେବେ

ଉଗ୍ର ଚେତନଶୀଳ।

ନାରୀ ସ୍ନେହ ମୟୀ ଜୟା ଓ ଜନନୀ

 ଅଟଇ ସହନଶୀଳା

ନାରୀ ସଂସ୍କାରରେ ଅଳନ୍ଧୁ ଲାଗିଲେ

 ଅନ୍ଧାର ଦିଶିବ ଧରା ।