ଆହାତ ଚଢେଇ

ଯେଉଁ ଗଛ ଦିନେ ପାଖେ ଡାକିଥିଲା

ମୋ ହାତ ଅଙ୍ଗୁଳି ଧରି,

ଆଜି କାହିଁ ପାଇଁ ଠେଲି ଦିଏ ଦୂରେ

ହୃଦୟକୁ ମୋର ଚିରି ।

ତା'ମିଠା ଡାକରେ ଭରି ରହିଥିଲା

ଆପଣା ପଣର ବାସ୍ନା,

ତା କୋଳରେ ବସି ପାଉଥିଲି ନିତି

ଜହ୍ନର ଶୀତଳ ଜୋତ୍ସ୍ନା ।

ତା ମିଠା ଚୁମ୍ବନେ ପ୍ରେମ ଆଲିଙ୍ଗନେ

ବିତୁଥିଲା ଦିବା ନିଶି,

ଶୀତଳତା ଭରା ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ସ୍ପର୍ଶ

ମନେ ପଡ଼ୁଅଛି ବେଶୀ ।

ଉଡ଼ିବୁଲୁଥିଲି ଏ ଗଛ ସେ ଗଛ

ମନ ଖୋଲି ଆନନ୍ଦରେ,

ନିତି ନିତି ପ୍ରେମ ବୀଜ ବୁଣୁଥିଲି

ମୋ ଖିଆଲି ଭାବନାରେ ।

ସଂସାର ନିଡଟେ ଗଢିବା ପାଇଁକି

ଆଶା ସଞ୍ଚରିଲା ମନେ,

ସେ ପାଇଁ ପଶିଲି ପାଦ ମୁଁ ଥାପିଲି

ପ୍ରେମର କୁହୁକ ବିନେ ।

ଜୀବନଟା ସାରା ଯା ପାଖରେ ରହି

ଜୀଇଁବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି,

ନୀଡ଼ ଭାଙ୍ଗି ସିଏ ତା ପାଖରୁ ମୋତେ

ଦୂରକୁ ଦଉଛି ପେଲି ।

ଭାଙ୍ଗିଗଲା ନୀଡ଼ ଭାଙ୍ଗିଲା ଭାବନା

ଛିଡ଼ିଗଲା ଆଶା ଡେଣା,

ଏତେ ଦିନ ପରେ ଜୀବନର ସତ୍ୟ

ମୋତେ ତ ପଡିଛି ଜଣା ।