ଅଫୁଟା ଫୁଲ

ଅଫୁଟା ଫୁଲ ସେ କଅଁଳ କଳି

ପିଲାଟିଏ ହେଲେ ଭାରି ଚଞ୍ଚଳି l

କୁନି ପ୍ରଜାପତି ପରି ମନ ତାହାର

ଘୁରି ବୁଲୁଥାଏ ଦାଣ୍ଡରୁ ଘର l

ବାପାର ଗେହ୍ଲି ସେ ରାଜକୁମାରୀ

ଘରର ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସେ ରାଜଦୁଲାରୀ l

ବୁଦ୍ଧିକୁ ତାହାର କେ ହେବ ସରି

ପାଠରେ ଶାଠରେ ଆଗୁଆ ଭାରି l

ଅଫୁଟା କଳିରୁ ଫୁଟିଲା ଧୀରେ

ସଞ୍ଜ ଯାଇ ପୁଣି ସକାଳ ସରେ l

ଧୀରେ ଧୀରେ ଫୁଲ ଫୁଟେ ଯେପରି

ଯୌବନ ଆସିଲା ତାର ସେପରି l

ବାପର ମୁଣ୍ଡରେ ଚିନ୍ତା ବଢିଲା

ବିଭାଘର ତାର ବଡ଼ ଝାମେଲା l

ଖୋଜାପଡ଼ିଗଲା ଉତ୍ତମ ପାତ୍ର

ସୁଝା ହେଲା ପୁଣି ଜାତକ ଗୋତ୍ର l

ଅନେକ ଦେଇଣ ବିଭା ହୋଇଲା

ଶାଶୁଘରେ ଯାଇ ସେହୁ ରହିଲା l

ଚତୁର୍ଥୀ ଯାଇଣ ଅଷ୍ଟମୀ ଗଲା

ଅସଲ ଖେଳଟି ଆରମ୍ଭ ହେଲା l

ପଚାଶ ହଜାର ଟଙ୍କା ଯୌତୁକ

ଗହଣା ଗାଣ୍ଠି ଓ ସମ୍ପତ୍ତି ତକ l

ମାଗିଣ ଯୌତୁକ କଲେ ଛାନିଆ

ବିଚରା ବାପଟି ହୀନିମାନିଆ l

ଦେଇପାରିଲାନି ସେତକ କିଛି

ଗୋଡ ହାତ ଧରି କ୍ଷମା ମାଗିଛି l

ଝିଅକୁ ଦେଖିବା ଦୁଃସ୍ୱପ୍ନ ହେଲା

କି କରିବ ବୁଢ଼ା ବାପ ଭାବିଲା l

ଝିଅର ମୃତ୍ୟୁର ଖବର ପାଇ

ଭାଙ୍ଗିପଡିଲା ସେ ବୁଢ଼ା ଗୋସେଇଁ l

ଅଫୁଟା ଫୁଲଟି ଦିନେ ଯେ ଥିଲା

ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଶେଷେ ମଉଳିଗଲା l