थांब जरासा मनुजा
थांब जरासा मनुजा
अर्थामागे धावे मनू
गती असे वेगवान
थांब जरासा मनुजा
नको होऊस बेभान
कष्ट त्याग मेहनत
त्रिसूत्रीच जीवनाची
नको धावू अर्थामागे
ठेव जाण भावनांची
घरी मुले आसावली
माया प्रेम वात्सल्यासी
आई बाबा मुले पत्नी
न्याय दे तू सकलांसी
अर्थ हेच जीवनाचे
ध्येय नकोस बाळगू
कांचनसंध्येला कोणी
यावे प्रेमाने बिलगू
काळ जातो वेगेवेगे
नित्य सदा पुढे पुढे
जीवनाचे मर्म जाण
आता तरी सूज्ञपणे