साजणी निघाली बनी
साजणी निघाली बनी
प्रभातीच्या रम्य कालात
सुंदरी निघाली झोकात
नारळी पोफळी बनात
नाजूक पाऊले तृणात
परडी फुलांची हातात
फुले रंगीत तयात
देवाला करते अर्पित
पवित्र भावना मनात
कुंतल लांब मऊशार
साडी जरतारी किनार
काठ शोभे हिरवागार
खुले रमणी तनूवर
अधोवदना अर्धस्मित
खुलते कपोल खळीत
काटा अवचित पायात
शोधिसी तू लगबगीत
आरसपानी सौंदर्याची
अप्सरा हरित बनाची
रक्तिमा लाली लज्जेची
मन केलेस घायाळची
असीम सौंदर्य लाभले
भावपूर्ण वदनी साजले
शब्द आज थिटे जाहले
साजणी तू मन जिंकले