राक्षसी ढग

पुन्हा एकदा आकाशाला

काळ्या ढगांनी वेढले

अन् मातीतल्या लेकराचे

आशांचे पीक वाढले

पुन्हा एकदा दिनकराला

गर्द छायेने झाकले

अपेक्षांच्या हिरव्या प्रकाशाने

जमिनीचे भाग्य उजळले

पुन्हा एकदा त्या मेघांनी

आसमंत स्पर्शले

प्रसवाच्या भावनांनी

धरेचे अंतरंग हर्षले

पण...

हे राक्षसी ढग कसले,

जे जमिनीतून निघाले?

विनाशक नळकांड्यातून

आकाशात उडाले...

धुरांड्याच्या जहराने

आशेचा मृत्यू झाला

प्रगतीच्या काळ्या मार्गाने

बळीराजाच बळी गेला