राजकुमार

ती रोजच विचार करत असे

तिच्या स्वप्नातील राजकुमारचा

तो कधी येऊन घेऊन जाणार

ती वाट पाहते राजमहालाचा

दिवस असेच सरत जातात

रोजच ती त्याची प्रतीक्षा करते

तिला विश्वास असतो स्वप्नांवर

म्हणून तर त्याची वाट पाहते

खरा राजकुमार एक दिवस

तिला नेण्यासाठी तिच्या घरी येतो 

राजकुमार राजस सुकुमार

पाहताच मनातून आवडतो

महाल जरी नसेल घर तरी

तिला ते मनापासून आवडते

राजकुमारासोबतचा संसार

झाडा-वेली प्रमाणे फुलू लागते

दोन वर्षे सरले गोडी संपते

छोट्या गोष्टीवरून वाद होतात

कालचा सुकुमार नकोसे होते

स्वप्नातले दिन संपून जातात

एके दिवशी एकटीला टाकून

तो जातो आपल्या स्वप्नांच्या देशात

ही एकटी पलंगावर बसून

स्वप्नाची उजळणी होती करत

तिला झालेल्या गोष्टीचा आत्ता खूप

मनातून पश्चाताप वाटत राहते

त्याच्यासोबत एकदा तडजोड

केलं नसल्याचं मनी राग येते

निघून गेली वेळ आयुष्यातील

जोरात रडून आहे का फायदा

स्वप्न वास्तव हे कळाले असते

आनंदात जगले असते सदा