पहिला पाऊस

जमलेत काळे ढग नि आभाळ अंधारून आलय 

आज उनाड ऊनाला सूर्याने कुठं बरं लपवलय

थंड हवा वाहत स्पर्शूनी हळूच मला बिलगतेय

पहिल्या पावसाच्या भेटीला तीही किती आतुर होतेय

पण संपली आता प्रतिक्षा पावसाची आलीच जशी पहिली सर

काहि क्षणातच पालटून टाकला तिने आजुबाजुचा सर्व परिसर

सगळा निसर्ग अचानक बहरून सुंदर दिसू लागतो

रंग नसणारा पाऊस जेव्हा त्याच्या अंतरंगात मिसळतो

हिरवा रंग पानांचा किती गडद दिसू लागतो

पावसाचा गहिरा ओलेपणा जेव्हा पानांमध्ये झिरपतो

एक वेगळाच नाद कसा कानांनाही सुखावतो

वेग वाढून पाऊस जसा बेभान होवून बरसतो