* पाचोळा *

वसंत ऋतूची पहात वाट,ओसाड पठारावर मी निष्पर्ण....

वाट पाहुनिया थकली गात्रे ,संधीप्रकाशी मन होई विदीर्ण !

वाऱ्याच्या उन्मादाने होई पानगळीचा जीर्ण पाचोळा,

काळोखाच्या गर्द छायेत

गहिवरल्या मनाच्या व्यथा वेळोवेळा !

 

पाचोळ्यागत उद्विग्न मन तुझे,अजूनही रुसले मन बावरे...

मनाच्या डोही तरंग उमटवतील मावळतीचे रंग गहिरे !

जीवन आहे क्षणभंगुर

नको बसू उदास एकटा..

एक झुळूक आशेची, फुटतील त्यास असंख्य वाटा !