खारूताईचा वाटा

खिडकीसमोर आहे एक उंच झाड...

नावगाव माहीत नाही वाढलंय मात्र ताडमाड 

वसंत ऋतूत पाने होतात हिरवीगार...

पहाटेपासूनच असतो पाखरांचा स्वैरसंचार !

कोकिळेची कुहुकुहू,पोपटांची मस्ती...

साळुंकीच्या उड्या, लव्हबर्ड्सची प्रेमाची कुस्ती !

हळूच एक मोठी फांदी खिडकीतून आली...

खारुताई ने घरात यायची आयतीच संधी साधली !

करवंद, जांभळं ,भुईमुगाच्या शेंगा... 

खारुताईने मेवा पळवून दाखवला ठेंगा !

कॅमेरात बद्ध करताना गोल डोळे लुकलुकले...

भित्र्या भागूबाईचे कान क्षणात उभे राहिले !

झुपकेदार शेपटी हलवत पळाली सरसर झाडावर...

चपळता तिची पाहून हेवा वाटला क्षणभर !

भुईमुगाची शेंग कुडूम कुडूम खाल्लीस...

कांगारुची छोटी प्रतिकृती तू मजला भासलीस !

फळे,कोवळे कोंब खाताना जमिनीत बिया पुरल्यास ...

नकळत पर्यावरणाचा होणारा ह्रास थांबवलास !

वृक्ष संवर्धनाचे काम झाले सहज अजाणता...

कृती तुझी सांगते कर्म करा,फळाची अपेक्षा न करता !

एवढासा जीव तुझा पण धावलीस रामसेतू बांधायला...

श्रीरामांचा आशीर्वाद मिळाला कायमचा मिरवायला !

धन्य ती खारुताई!