निर्गुण सगुण श्रुतीसी
निर्गुण सगुण श्रुतीसी
निर्गुण सगुण श्रुतीसी वेगळें ।
तें रुप सांवळें गोकुळीं वसे ॥१॥
डेळियांची धनी पाहतां न पुरे ।
तयालागीं झुरे चित्त माझें ॥२॥
वेडावलीं दरुशनें भांडती अखंड ।
वेदांचे तें तोंड स्तब्ध जाहलें ॥३॥
एका जनार्दनीं सांवळें सगुण ।
खेळतसे जाण वृदांवनीं ॥४॥