Library
Profile
मरणाच्या वाटेवर
मरणाच्या वाटेवर
वितभर पोटासाठी
घरदार गाव सोडून ते शहराकडे आले होते
मरणाच्या वाटेवर पायी पायी
परत गावाकडे निघाले होते
भाकरीच्या शोधातील कामगारांना सोबतची भाकरही खाता आली नाही
पोटतिडकीने वाट बघणाऱ्या
आईबाबांची भेटही झाली नाही
ती दारात उभी राहून
त्याची वाट पहात होती
तासा तासाला विचारपूस करत होती
पाय त्याचे दमलेले
पुढे सरकत नव्हते
केविलवाणी डोळे
घरी जाण्याची वाट पहात होते
कोणी अंगाखांद्यावर कडेवर तप्त उन्हात
लेकरबाळांना घेवून जात होते
कोणी डोक्यावरून संसार वाहुन नेत होते
मरणाच्या भितीपोटी
त्यांनी गावाकडची वाट धरली होती
त्यांनाही कळले नाही
केव्हा कुठे मांजर आडवी गेली होती
घरी जाण्याच
ा आनंद
चेहऱ्यावर दिसत होता
मृत्यूही त्यांचा पाठलाग करत होता
प्रत्येकजण भुक पाठीशी बांधुन
आंतर कमी करत होते
मी लवकर घरी येतोय
फोन करून सांगत होते
क्षणभरच्या विश्रांतीने
घात केला
देह त्यांचा रेल्वेगाडी खाली गेला
चालता बोलता होत्याचे
नव्हते झाले
उपाशीपोटीच सारे वैकुंठाला गेले
कुठे कपडे कुठे भाकरी
पडली होती
गावाकडची वाट तिथेच संपली होती
घरी त्यांच्या मरणाचा निरोप पोहचला
प्रत्येकाचा हाडामासाचा गोळा
पोटलीत बांधून नेला
स्वतःच्या पोटचा गोळा
शोधायचा कसा
त्या आईला प्रश्न पडला होता
दारात उभी राहून
वाट पाहणाऱ्या त्या सौभाग्यवतीने
समजदारीने तिच्या कपाळावरचा कुंकू पुसला होता
