Library
Profile
मंद धुंद वारा
मंद धुंद वारा
मंद धुंद वाऱ्याची झुळूक छेडत असते
म्हणून तिला पावसाची सोबत हवी असते
कारण पावसाची आणि तिची पक्की मैत्री होती
तिच्याशिवाय पाऊस पडणार नाही
याची तिला खात्री होती
मगं पाऊस आल्यावर ती सैरभैर व्हायची
तिला पाहून पावसाला
आनंदाची उकळी फुटायची
पाऊस यायचा नाही तेंव्हा गाल फुगवून बसायची
कधी येणार आहेस
ती आभाळाकडे बघुन
पावसाला विचारून घ्यायची
तिला रूसलेल पाहून वारा सुसाट व्हायचा
ती आडोसा घ्यायची
वारा तिला खिडकीतून बघायचा
वाऱ्याने तिच्या आंगा भोवती पिंगा घालनं
पावसाला नको वाटायचं
तिचं पुन्हां पुन
्हां लपुन बसनं
त्याच्या काळजाला भिडायचं
मग आभाळ काळेभोर व्हायचे
तिच्या गालावर गोडं हसु फुलायचे
पाऊस हळूहळू यायचा
ति धावत सुटायची
सरीना कवेत घेताना
चिंब चिंब व्हायची
वादळ वारा
तिचं भिजलेल रूपं डोळ्यात बंद करून घ्यायचा
तेव्हा रागाच्या भरात पाऊस जोरात सुटायचा
विजांचा गजर व्हायचा
तेंव्हा ती घाबरून पळायची
त्या पावसाचा लडिवाळा खिडकीतून बघायची
तिचं अस सोडून जाणे पावसाला नको वाटायचे
तिची सोबत नसल्याने आभाळ फाटायचे
पाऊस तसाच नाराज होवूनं
शातं व्हायचा
तिच दारात उभ राहणे
आभाळातून बघायचा
