मोठं मन

विसरूनी जा झालं गेलं

मोठ्या मनांनी माफ करा

नका ठेवू जवळ अपमानाचा पसारा

मारा त्यावरती माफीच्या थंडगार गारा

अजून वाट पहातोय आयुष्याचा पुढेे पसारा

काय उपयोग ठेवुनी हेवे-दावे

पुन्हा आठवतील मनामध्ये तेच-तेच नावे

म्हणून ऐका हृदयाची हाक

द्या तिला खऱ्या मनाची साथ

शेवटी सगळ्यांनाच जायचंय घेऊनी रिकामा हात

तेंव्हा करा आता थोडं अहंकारावर मात

वाढेल मग आपोआपच देवाच्या दरबारात पत

पुन्हा-पुन्हा आठवणार नाही काळ गत