मोहमयी जग

मनाचे हट्ट वाढलेत फार

अपेक्षांच्या उंच इमारती

संवाद दुर्मिळ झाला यार

हे हवे असे हवे

प्रत्येकाचे तऱ्हेवाईक वागणे

तडजोड करता कुरबुरी

सोपे असते का हो जगणे

दो चारजण अवती भवती

म्हणूनच जगण्याची मजा

कळत नाही काय बदलले

स्वतःलाच देतात उगा सजा

मनाचा हट्ट योग्य पुरवता

सारासार करावा विचार

कुठे थांबावे कळावे सर्वा

नाहीची सवय थोडी फार