महाराष्ट्र भूषण

तुका अभंगाची गाथा । रामदासा पायी माथा ।

चोखामेळा आणि नाथा । ही संतपरंपरा ॥ १

स्वामींचे श्लोक मनाचे । होई कल्याण जनाचे ।

नको सोहळे तनाचे । तो रामदास सांगे ॥ २

द्यावे सर्वांनी वचन । परंपरेचे जतन ।

संत असती रतन | महाराष्ट्र भूषण ॥ ३

जगी हीच असे रीत । आपुलीच व्हावी जीत ।

सर्वांचे साधूया हीत । सकल मनुजांचे ॥ ४

विठ्ठलाची करू भक्ती । विठुराया देई शक्ती ।

विठुनामे मिळे मुक्ती । सर्व पशु-प्राण्यांना ॥ ५

नामस्मरणाची आस । कृष्णभक्ती माझी खास ।

चराचरांत सुवास । चंदन दरवळे ॥ ६

वारकरी चाले पायी। पांडुरंगाच्या रे ठायी ।

पुजूयात बैल, गायी । थोर परंपरेत ॥ ७

आहे महाराष्ट्र थोर । इथले हुशार पोर ।

प्रत्येकाच्या ठायी जोर । विजयी होण्यासाठी ॥ ८

राहिल तोचि रे सुखी । देव नाम ज्याच्या मुखी ।

नसेल कोणीही दुःखी । प्रार्थना करूयात ॥ ९

उजळती लक्ष ज्योती । गुंफू प्रीतीचिये मोती ।

जोडू प्रेमबंध नाती । एकमेकां साथीने ॥ १०

जयजयकार करू । जरी जिंकू किंवा हरू ।

राष्ट्रासाठी आम्ही मरू । हेचि 'उमा' म्हणते ॥ ११