मन

काय सांगावी थोरवी

 तुम्हास या मनाची

 मन अथांग सागर

 जन्मदाती भावनांची 

 कधी होई बाळ भाबडा 

 कधी समंजसपणे घेई

 कधी कठोर बाप तर

होई कधी प्रेमळ आई

अपेक्षांचा ओझं मन

कायम बाळगत असतं

निराशेच्या गर्ततेत कधी

शांत निपचित पडतं

कधी मन हेवा मत्सरी 

शेजारीण बाई होई 

कधी बिनधास्त सखा 

मौज मस्ती करत जाई

 कधी इथे कधी तिथे

मन पाखरू होऊ पाहते 

जंगलातल्या सिंहाप्रमाणे

स्वतःलाच राजा समजते 

मन खळखळणारा धबधबा

कधी एकांत शांत किनारा

संयमी सज्जन योगीराज 

कधी धुंदीत मोर नाचणारा

ठावपत्ता ना मनाचा 

कधी नसे त्याला विराम 

राबराब राबत राहतं 

थकून कधी घेतो न आराम