'मी'पण

बसे आज तळ्याकाठी

संथ शांत संध्याकाळी 

खळबळ मनातली

विसावून सैलावली    (१)

राग लोभ क्रोध रिपू

निवळले अंतर्मनी

निरर्थक बोल मीच

दूर फेकले गाळूनी     (२)

अपमान शल्य सल

दुःख दाह अंतर्मनी

त्वरे टाकले काढूनी

उपटूनी मनातूनी       (३)

झाले शुद्ध स्वच्छ मन 

केले अध्यात्म शिंपण

विरुनिया गेले सारे

मन्मनीचे ते 'मी'पण