माझ्या स्वप्नांच्या नगरीत

माझ्या स्वप्नांच्या नगरीत

एकदा धबधबे कोसळले

पाणी त्यांचे सगळीकडे 

 खळखळाटाने उडले

मजा वाटली मला खूप 

 चिंब पाण्यात भिजताना

 वाटले आश्चर्य मनाला

कुठे जाते पाणी वाहताना?

खेड्यात भगिनी माझ्या

करती पाण्यासाठी वणवण

थोडे त्यांच्याकडे पाठवावे

टाळण्यासाठी चणचण

बाबाला सांगताच आल्या

त्याच्या डोळ्यांत गंगायमुना 

जवळ घेऊन प्रेमाने म्हणाला

जाण बाळा असेच दुःखांना

जाग आली तेव्हा कळले

स्वप्नच मला रात्री पडले

आई म्हणाली बाळ गुणी

दुस-याचे दुःख जाणले