STORYMIRROR

Manisha Awekar

Tragedy

3  

Manisha Awekar

Tragedy

क्रूर कोरोना

क्रूर कोरोना

1 min
171

आक्रोशाच्या रुदनानी

मृत्यू तांडव पाहूनी

हंबरडे आवेगानी

मज राहवले नाही


काय अपराध त्यांचा

बळी रोगाने घेतला

सारी कुटुंबे उध्वस्त

मम जीव थरारला


दुःख ठाकले पुढ्यात

सीमा गाठली रुदनी

शांत करावे तयांसी

इच्छा उसळे मन्मनी


आवरुनी शोकावेगा

दिले पाणी प्रेमभरे

थोपटुनी आयाबाया

दुःख बळेच आवरे


शोकावर्त होई शांत

परि जेवण घेईना

मन आठवणीतळी

बुडे कल्लोळात पुन्हा


असे कसे कोरोनाने

क्रूरपणे संहारले

केले होत्याचे नव्हते

नच स्वप्नीही कल्पिले


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy