खारूताई

करडा तपकिरी रंग  

मऊ मऊ केस भरलेले अंग

 दात तुझे अणकूचीदार

कठीण कवचाची फळे सहज खातांना दिसते तू गोंडस फार 

जवळ जाताच पळते लांब

 खारुताई भित्री जाम  

बसते डौलदार, उभी रहाते ऐटदार  

भर भर पळते रस्त्यावर

 झरझर चढते झाडावर  

पळापळीची किती ही घाई

 झुबकेदार शेपटीची ऐट 

तुझी ही भारी  

जमीन उकरून साठवून ठेवते अन्नास 

न खाल्लेल्या काही बिया दाणे जमिनीत तशाच राहतात तुझ्या या सवयीमुळे मदत होते वनसंवर्धनास  

 सेतू मधले काम जाणुन श्रीरामाने हात फिरवून आशीर्वाद दिला तुला भरभरून मिरवते अजून पाठीवरून

  

राम सेतू बांधण्यात म्हणे तुझा होता वाटा रामायणात गौरवलेला तूच ग तो जीव छोटा  

लुकलुकते तुझे डोळे 

जणू काळे मणी

 प्रिय असे सर्वांना किती तु गोजिरवाणी  

 

 खाली वर करता करता 

कसा तुला ग थकवा येत नाही...? 

खाते कुरूम कुरूम 

बघताच जाते पळून

 किती चपळ, कार्यक्षम 

आनंदी, स्वच्छंदी जगण्याचा संदेश तू आम्हास देते जणू ....🙏😊