ज्वालामुखी

किती साचले मनात तुझ्या 

खदखदत नाही का सारे 

होऊ दे निचरा विषाचा 

पडू दे बाहेर सारे

वाट बघतेस का कधी 

उद्रेक होण्याची

धगधगता ज्वालामुखी 

मनात फूटण्याची

वेळ येेईल आता तशी 

सोडून दे अट्टाहास 

चांगुलपणाचा पाघंरलेेेेला

झुगारून दे बाहूपाश

तळमळ थांबव सारी

नव्याने शिक जगणे 

नवी उभारी आयुष्याला

शिकवेल नवे वागणे