Pradeep Sahare

Comedy

3  

Pradeep Sahare

Comedy

जादू

जादू

1 min
216


संसार आहे भाऊ,

एक जादूचा खेळ ।

धङधाकट मानसाला ,

एक नारी लावते वेड़ ।


एकदा लागल वेड़

नाही राहत मग,

वेळेच त्याला भान,

दिवस अनं रात्र,

दोन्ही वाटते समान ।


एक एक भेटी साठी,

जीवाचा आटापीटा।

एक सारख्या घरासमोर,

दिवस रात्री खेटा ।


संपल्या एकदाच्या खेटा,

मग होते सुरु खेळ।

जी वेळ,

लावत होती वेड ।


ती वेळ आता,

खायला धावते ।

बंधनाच कोयत,

माग माग धावते ।


इथ नको जाऊ,

तीथ नको जाऊ ।

इकडे नको पाहू,

तीकडे नको पाहू।


आवडी निवडी,

गुंडाळून ठेवते भाऊ।

भेंडीची भाजी,

पनीर सारखी वाटते ।

खारट झाली तरी,

ताट घेऊन चाटते ।


छोटया,मोठया गोष्टीचा,

होते मोठा बाऊ ।

मुंग गीळून बसते,

दयता सारखा भाऊ।


अस नाही भाऊ,

तीला नाही कळत,

सगळ तीला कळते ।


कळल की मगं,

वड्याच तेल,

वांग्यावर काढते ।


एवढया मोठया,

ढाण्या वाघावर,

होते जबान सैल।

कधी वाटते चक्रम,

अन...

कधी वाटते बैल ।


हीच आहे भाऊ,

खरी मोठी जादू।

म्हणून सांगतो एकदा,

नका लागू नादी...

नका लागू नादी...



Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Comedy