Library
राहून गेले
राहून गेले
राहून गेले ते,
क्षण मनातले ।
आठवतात ते,
आज मनात ।
विसरुन सगळा,
शीण जीवनाचा ।
लिहावसे वाटतात आज ।
काय लीहावे,
आणी काय ठेवावे,
जीव होतो कासाविस ।
ओढत ओढत ,
गाडा जीवनाचा ।
जीवनाशीच केले,
उन्नीस- बीस ।
वाटत होते,
उन्हाळ फिरावे ।
बालपनीच्या,
आठवणी पेरीत ।
जीवन जगावे मस्तकलंदर ।
पन,सगळया भावना,
दबून गेल्पा,
दप्तराच्या ओझ्या अंदर ।
सुटले एकदाचे,
दप्तराचे ओझे ।
नव यौवन,
साजेसे सजे ।
चोहोबाजू,
भीरभीरत्या नजरा ।
सगळेच वाटे आपलेसे ।
होता हा भास मनाचा ।
लागला गळी,
एकच मासा ।
गळ ,मास्याचा खेळ रंगला ।
कधी हारले,कधी जींकले ।
आवडी नीवडी ला,
मनात पुरले ।
गाड़ा ओढत संसाराचा,
कधिच न केला,
विचार मनाचा ।
बनियान चे शून्य शून्य बींदू,
प्रश्न, बनून उभे राहले,
राहून गेले क्षण जगण्याचे ।
आपल्या सारखे,आपल्या मनाचे ।
शरीर थकले,मान डुलते ।
सम्मानाच्या ओझ्याने,
पाठही झुकली ,
थर थर कापे हाथ
हातात धरुनी हाथ,
एकमेकांची साथ ।
झोपाळ्या वरती,
निवांत क्षणी ।
झोपाळ्याला ना कळले ।
एक पान कधी गळले ।
मग शब्दाचे अर्थ बदलले,
का ? कधी..,
कुणास न कळले ।
राहून गेले क्षण जगण्याचे ...
