होईल मरण सस्ते
होईल मरण सस्ते
कुरवाळता व्यथेला का वेदनाच हसते?
जगणे कठीण आता होईल मरण सस्ते
सोडून माणसाला धुंडाळतो शिवालय
दगडात सांग वेड्या थोडीच देव वसते?
निवडुंग आणला तू तोडून आज येथे
काट्यात हासणारे सारे गुलाब नसते
गंधास चंदनाच्या तू भाळला परंतू
गावात कावळ्यांच्या जातात हेच रस्ते
ती लाजली म्हणूनी काळीज आणले तू
प्रेमात आंधळे जग सारे तिथेच फसते