गुज...
गुज...
मी लावलेल्या आंब्याची
पालवी डेरेदार फुटली,
आनंदाच्या माझ्या मनाला
कसी उकळी भरून आली...
पालवी कशी ती
आहे लुसलुशीत,
गर्द तपकिरी पानांची
बदलते हिरवाईत....
वाऱ्यास कशी ती
पालवी स्पर्शून जाते,
वादळवाऱ्यातही
कशी टरारून फुटते....
पालवी येताच मज
हर्ष हाेत राही,
झाडास सांगूनी गुज
उंची दररोज पाहत राही....