देवा!
देवा!
उतरून टाकी अंगावरची प्रौढपणाची झुल
करून टाकी देवा मजला पुन्हा निरागस मूल//
ओझे सारी जबाबदारी कधी टाळली नाही
निर्णय घेण्यासाठी अविचाराने कधी धावलो नाही //
विचार केला शंभर वेळा छोट्याही गोष्टीचा
अपमानाचा घोट कटूही जीवनाचा //
जीवानीसी मी गेलो तेव्हा खाणारांचा बेचव शेरा
चुकून गेला आयुष्याचा खरेच आमचा //
काळ असे आंधळी काळया काजळ
मुंग्या येती डोक्याला नी थकून गेल्या //.....