डोंगर कुशीत
डोंगर कुशीत
डोंगरांच्या कुशीमधे
गाव वसले छोटेसे
वृक्ष वल्ली सोबतीला
हर्षोल्हास तिथे वसे
जिणे कष्टाचे लोकांचे
चढे रोज डोंगरात
वर्षाकाली पाणी खाली
साचे अमाप खोरीत
लोक राहती आनंदे
सारे गुण्यागोविंदाने
ढगफुटी अकस्मात
अवकाळी पावसाने
घरे सारी कोसळली
झाली जीवित हानीही
देती हात एकमेकां
त्वरे जीव वाचवूनी
डोंगराच्या कुशीतले
गाव जाहले उध्वस्त
लोक पीडीत दुःखाने
गाव झाला शोकग्रस्त
दुःखे पहाड हलला
नाही आवरले अश्रू
लोक हलविले सारे
वाहे डोंगर दुःखाश्रू