चाफा

संध्याकाळची कातरवेळ  तुझ्या आठवणी जाग्या करते

चाफ्याच्या सुगंधसह  आसमंतात दरवळत राहते

तुझं कुठेच नसलेलं अस्तित्व खुणांवत राहतं

आणि अचानक माझं मन माझ्याच हातातून निसटतं

त्याच्यामागे धावता धावता  नकळत पावलं थबकतात

तुझ्या माझ्या नात्यांच्या पाऊलखुणा शोधू लागतात

या सगळया धावपळीत मी मात्र दमून जाते

माझ्या नकळत एका क्षणी तुझ्याच आठवणीत रमून जाते