....बा माणसा ...
....बा माणसा ...
बा माणसा , थांबलास , रंगलास कुण्या रंगा ,
अरे , संकटाशी दो हात कर , अन् घे पंगा |
मनी मानसी व्यर्थ वाहसी , का , काळजीचा पिंगा ,
अकस्मात ओसरतो , अडचणींचा धिंगा |
शमतील वादळ वारे , सरतील पर्वतरांगा ,
ठेचाळलेल्या बोटांना , धीर धराया सांगा |
आकांत करीत भिरभिरतो , वेताळ भुंगा ,
पाकळ्यांच्या कुशीत शिरता , थांबवितो दंगा |
डोंगर चढून जातो , राई एवढा मुंगा ,
वादळवारा तुडवीत , कळसाला दावतो इंगा |
ऐसा जो राबतो , सामर्थ्य घेऊन अंगा ,
निमूट देई मार्ग तव , उफाळलेली गंगा |
बा माणसा , मी भिकार कवी , तू प्रासाद शृंगा ,
निधळी छाती तुझी , माझ्या लेखणीच्या डींगा |