अस्तित्व

झुळूक येता वाऱ्याची

ज्योत दिव्याची फडफडती

अस्तित्वासाठी झगडती

नि पुन्हा जोमाने तेवती !

    वादळ घोंगावती समुद्रां

    नाव पाण्यात भरकटती

    आधार दीपस्तंभाचा घेती

    नि पुन्हा किनारी लागती !

सरी बरसती पावसाच्या

न्हावूनी धरणी होती गर्भार

ग्रीष्मात सुकल्या सृष्टीला

पुन्हा फुलवी हिरवेगार !